Specjalność remonty i konserwacja zabytków to unikatowa na polskich wydziałach budownictwa specjalność, która istnieje od roku 2004, a prowadzi ją Katedra Konserwacji Zabytków.
Podstawowym celem kształcenia w specjalności remonty i konserwacja zabytków jest przygotowanie absolwentów do prowadzenia prac remontowo-budowlanych i konserwatorskich w budynkach zabytkowych i tradycyjnych.
Specjalność przygotowuje inżyniera budownictwa do bycia wykwalifikowanym i świadomym realizatorem prac remontowo-budowlanych w obiektach zabytkowych; posiada on zarówno umiejętności zawodowe jak i świadomość wartości zabytków. Te wszystkie elementy sprawiają, że absolwenci specjalności (kilkanaście osób rocznie) dobrze radzą sobie na rynku pracy, jest to ważnym argumentem by kontynuować ten kierunek kształcenia. Absolwenci mogą być zatrudniani w pracowniach projektowych, przedsiębiorstwach konserwatorskich, administracji samorządowej, służbach inwestycyjnych i nadzorze budowlanym.
Do tej pory wykonano około 270 prac magisterskich, których promotorami byli pracownicy Katedry Konserwacji Zabytków. Po latach doświadczeń w realizacji prac dyplomowych zdecydowano, że w poszczególnych latach przedmiotem prac dyplomowych są jednorodne grupy obiektów np. dwory, kamienice, ruiny zamków, zabudowa drewniana, obiekty modernistyczne.
Opracowano już kilka znaczących grup zabytkowych obiektów w regionie – m.in. drewniana zabudowa Muzeum na Majdanku, drewniana zabudowa Muzeum Wsi Lubelskiej, zabytkowe obiekty wykonane z opoki wapnistej (kilka miejscowości), modernistyczna zabudowa Lublina, kamienice na terenie Starego Miasta w Lublinie, kamienice z okresu międzywojnia w Lublinie, drewniane dworce w województwie lubelskim, historyczne ruiny w regionie lubelskim.
