Aktualności

Wystawa z okazji 35-lecia Katedry Informatyki przyciągnęła do galerii w „Rdzewiaku” obecnych i byłych pracowników absolwentów, studentów i sympatyków Katedry. Była okazja do wspomnień, wzruszeń i… rozpoznawania się na archiwalnych zdjęciach.

– Tu jest ponad trzysta obiektów graficznych w postaci zdjęć, odbitek okładek naszych podręczników, dyplomów, medali – opowiada prof. Jerzy Montusiewicz, kurator wystawy. – Istota tej ekspozycji polegała na tym, żeby pokazać historię Katedry przez ludzi, którzy ją tworzyli. Bez tych osób, bez ich zaangażowania, życzliwości, współpracy, nie byłoby tego efektu, który dziś możemy oglądać.

Na jednej z plansz prof. Paweł Droździel, prorektor ds.  studenckich, dostrzegł znajome twarze. – Na tych zdjęciach są osoby, które mnie uczyły, gdy byłem studentem Wydziału Mechanicznego. Miałem m.in. informatykę, bo taki był wtedy program studiów. Dzisiaj bardzo im dziękuję – mówi. – Dzięki nim skończyłem studia i rozpocząłem pracę na Politechnice Lubelskiej.

Prof. Paweł Węgierek podkreśla, że jego droga zawodowa biegnie równolegle z historią Katedry. – Najpierw musiała powstać Katedra, żeby mógł powstać kierunek. A potem ten kierunek, by wykształcić prawie 5000 absolwentów. Wielu z nich pełni dziś zaszczytne funkcje i godnie reprezentuje naszą uczelnię.

Dr inż. Grzegorz Kozieł rozpoznał się na kilku fotografiach. – Ile to lat temu było? Piętnaście, może dwadzieścia. Zacząłem pracę w Katedrze w 2003 roku. To ciekawa praca. W informatyce ciągle coś nowego się pojawia, coś się zmienia.

Z kolei dr inż. Tomasz Szymczyk z Katedrą związany jest od 25 lat. Zaczynał jako student inżynierskich zastosowań informatyki. – Większość kolegów i koleżanek, z którymi dziś pracuję, wcześniej była moimi wykładowcami – wspomina. – Pracowałem kiedyś w przemyśle, ale wybrałem uczelnię. Praca ze studentami, rozwój naukowy, badania – to zawsze mnie pociągało. Zajmuję się wirtualną rzeczywistością. To bardzo ciekawa, dynamicznie rozwijająca się dziedzina.

Wystawa zrobiła na nim  ogromne wrażenie. – Widzę moje koleżanki i kolegów… Niektórych z wielkim trudem rozpoznałem. Wystawa naprawdę interesująca, pokazująca całokształt naszej pracy.